Επείγοντα περιστικά: η πολύωρη αναμονή στο ΤΕΠ ως παράγοντας κινδύνου

Πολύωρη αναμονή στα επείγοντα και κίνδυνος θανάτου

Αγγλία. Οι ασθενείς που χρειάστηκε να περιμένουν περισσότερες από 5 ώρες στα επείγοντα των νοσοκομείων (ΤΕΠ) πριν λάβουν ιατρική φροντίδα είχαν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο θανάτου τις επόμενες 30 ημέρες. Αυτό προέκυψε σε μια ανάλυση της Εθνικής Υπηρεσίας Υγείας (NHS) στην Αγγλία και αναφέρεται στο περιοδικό Emergency Medicine Journal (2022; DOI: 10.1136/emermed-2021-212106 ).

Οι πολύωρες αναμονές στην αίθουσα επειγόντων περιστατικών είναι εδώ και καιρό ένα πολιτικό ζήτημα στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το 2004, το Υπουργείο Υγείας του Ηνωμένου Βασιλείου έθεσε έναν στόχο μέγιστης αναμονής 4 ωρών. Οι ασθενείς δεν πρέπει να περιμένουν άλλο για να εισαχθούν ή να πάρουν εξιτήριο. Η προσπάθεια στην αρχή στέφθηκε από επιτυχία. Κατά καιρούς, το ποσοστό των ασθενών που δεν πέτυχαν τον στόχο του 4ωρου έπεσε κάτω από το 5%. Το μοντέλο υιοθετήθηκε και από άλλες χώρες του Ηνωμένου Βασιλείου όπως ο Καναδάς και η Αυστραλία.

Με την πάροδο του χρόνου, ο στόχος αυτός των 4 ωρών παραβιάζονταν όλο και περισσότερο. Τα τελευταία χρόνια πάνω από 15-20% των ασθενών στα επείγοντα ξεπερνούσαν την 4ωρη αναμονή και το 3,2% των ασθενών περίμεναν ακόμη και περισσότερες από 12 ώρες στους διαδρόμους του νοσοκομείου έως ότου δοθεί απάντηση για την εισαγωγή τους ή όχι (στοιχεία 2019-2020).

Το αντίκτυπο των μεγάλων χρόνων αναμονής στον κίνδυνο θανάτου μελετήθηκε από ομάδα ιατρών στο Royal Bolton Hospital κοντά στο Μάντσεστερ. Στην Αγγλία αυτό είναι εύκολα εφικτό, καθώς η στατιστική υπηρεσία των νοσοκομείοων καταγράφει τη διάρκεια παραμονής στα μεγαλύτερα τμήματα επειγόντων περιστατικών («τμήμα επειγόντων περιστατικών τύπου 1»). Οι γιατροί μπόρεσαν να συγκρίνουν τα δεδομένα με το μητρώο θανάτων. Εκεί βρήκαν στοιχεία για 433.962 ανθρώπους που είχαν πεθάνει στις επόμενες 30 ημέρες από την εισαγωγή τους στα επείγοντα.

Αφού συνυπολογήστηκαν ορισμένοι παράγοντες κινδύνου, που επίσης καταγράφηκαν στα στατιστικά των νοσοκομείων, κατέστη δυνατόν να καθοριστεί μια σχέση μεταξύ της διάρκειας παραμονής στο ER και των θανάτων.

Η προσαρμοσμένη θνησιμότητα 30 ημερών των ασθενών που έλαβαν θεραπεία εντός 4 ωρών ήταν 8,2%. Αυξήθηκε σε 9,2% για αναμονή 4 έως 6 ωρών, σε 9,9% για αναμονή 6 έως 8 ωρών και σε 10,1% για αναμονή 8 έως 12 ωρών. Σημαντική αύξηση του κινδύνου θανάτου ήταν ανιχνεύσιμη από χρόνο αναμονής 5 ωρών και περισσότερο.

Ο χρόνος αναμονής στα επείγοντα φαίνεται να συσχετίζεται με αυξημένη θνησιμότητα. Για κάθε 82 ασθενείς που έπρεπε να περιμένουν 6 έως 8 ώρες στα επείγοντα, υπήρχε ένας επιπλέον θάνατος. Μεταξύ των ασθενών που χρειάστηκε να περιμένουν 8 έως 12 ώρες, ο αριθμός που χρειαζόταν για έναν επιπλέον θάνατο μειώθηκε στους 72. Αυτό υποδηλώνει περαιτέρω επιδείνωση.