Θολοπλαστική επέμβαση για γαστροοιοσοφαγική παλινδρόμηση: έχει μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα ανεξάρτητα από τη χειρουργική τεχνική
Θολοπλαστική ονομάζεται η χειρουργική θεραπεία της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης κατά την οποία περιβρογχίζεται ο κατώτερος οισοφάγος από τμήμα του στομάχου, τον γαστρικό θόλο. Ανάλογα με το αν ο περιβρογχισμός γύρω από τον οισοφάγο είναι πλήρης ή τμηματικός, η εγχείρηση ονομάζεται Nissen (πλήρης θολοπλαστική – περιβρογχισμός 360°) ή Toupet (τμηματική θολοπλαστική – τμηματικός περιβρογχισμός 270°).
Μακροπρόθεσμα, δεν έχει σημασία αν θα πραγματοποιηθεί μερικός ή πλήρης περιβρογχισμός του οισοφάγου (μερική ή πλήρης θολοπλαστική), όπως αναφέρεται σε πρόσφατη μελέτη στο JAMA Surgery (DOI: 10.1001/jamasurg.2022.0805).
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, η εγχείρηση Nissen (360°) θεωρούνταν το χρυσό πρότυπο στη χειρουργική θεραπεία της ΓΟΠΝ, αλλά συχνά είχε ανεπιθύμητες μηχανικού τύπου παρενέργειες. Ο τμηματικός περιβρογχισμός που αναπτύχθηκε στη συνέχεια μείωσε αυτές τις επιπλοκές αλλά υπολείπονταν κάπως στον έλεγχο των συμπτωμάτων της παλινδρομηκής νόσου. Με την υφολική θολοπλαστική τύπου Toupet (270°), κατέστη τελικά δυνατός ο συνδυασμός και των μηχανικών πλεονεκτημάτων του μερικού περιβρογχισμού όσο και ο έλεγχος της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης με την ολική θολοπλαστική τύπου Nissen.
Η μερική θολοπλαστική είχε πλεονέκτημα στη δυσφαγία
Σε μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη 456 ασθενών με ΓΟΠΝ που δημοσιεύθηκε το 2019, δεν διαπιστώθηκαν διαφορές μεταξύ των δύο χειρουργικών τεχνικών όσον αφορά τον έλεγχο της παλινδρόμησης, τον έλεγχο των συμπτωμάτων και την ποιότητα ζωής. Η μερική θολοπλαστική ωστόσο προκαλούσε λιγότερα μηχανικά ενοχλήματα δυσφαγίας μετά από 1 και 2 χρόνια παρακολούθησης.
Με βάση αυτό το αποτέλεσμα, ήταν λογικό να προτιμάται η μερική θολοπλαστική από την καθιερωμένη ολική θολοπλαστική για χειρουργική θεραπεία της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης χωρίς να είναι γνωστό κατά πόσο αυτό το πλεονέκτημα θα διαρκούσε.
Θολοπλαστική μετά από 15 χρόνια, οι τεχνικές είναι ισοδύναμες
Δεδομένα παρακολούθησης 15 ετών ήταν διαθέσιμα για 310 από τους 456 ασθενείς της μελέτης. Τόσο η μερική όσο και η ολική θολοπλαστική έχουν αποδείξει ότι ελέγχουν τα συμπτώματα της ΓΟΠΝ μακροπρόθεσμα. Η ποιότητα ζωής είναι επίσης συγκρίσιμη.
Η υπεροχή της μερικής θολοπλαστικής που καταγράφηκε τα πρώτα χρόνια μετά την επέμβαση δεν παρατηρούνταν μια δεκαετία αργότερα. Μετά από 15 χρόνια, οι βαθμολογίες δυσφαγίας για υγρά (1,2 έναντι 1,2 με p=0,58) και στερεά (1,3 έναντι 1,3 με p=0,97) ήταν συγκριτικά χαμηλές και στις δύο ομάδες ασθενών.
Σημειώνεται χαρακτηριστικά ότι «Το πιο σημαντικό εύρημα αυτής της τυχαιοποιημένης ελεγχόμενης μελέτης και της μακροχρόνιας παρακολούθησης είναι ότι τα αποτελέσματα της θολοπλαστικής όσον αφορά τον έλεγχο της παλινδρόμησης, τη λειτουργία της κατάποσης και την ποιότητα ζωής εξακολουθούν να διατηρούνται ικανοποιητικά μετά από 15 χρόνια – ανεξάρτητα από τη χειρουργική τεχνική που χρησιμοποιείται».
Αλέξανδρος Καραγιαννίδης
Γαστρεντερολόγος - Ηπατολόγος
Απόφοιτος ιατρικής σχολής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Μετεκπαιδευθείς στη Γερμανία (EVK Düsseldorf)
κιν: 6937093935 - ιατρείο: 2310233882 |gastrenterologos.net@gmail.com
τελευταίες ενημερώσεις:
Ψευδοκύστη παγκρέατος με αυτόματη ρήξη
Περίπτωση ασθενούς με γνωστές ψευδοκύστεις παγκρέατος αποτέλεσμα οξείας παγκρεατίτιδας στο παρελθόν. Κατά την είσοδο του ενδοσκοπίου στο στόμαχο διακρίνονται πήγματα αιματίνης και κατά τον προσεκτικότερο έλεγχο υπάρχει μικρή εξέλκωση στο οπίσθιο τοίχωμα του γαστρικού σώματος ο πυθμένας της οποίας καλύπτεται από αιματίνη.
Αδένωμα φύματος Vater
Ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα σε περίπτωση ασθενούς με γενετική προδιάθεση. Απεικονίζεται λαχνωτό αδένωμα στο μείζον φύμα. Υπερηχογραφικά υπάρχει αλλοίωση που κείτεται όπως φαίνεται επιφανειακά ενώ δεν δίδεται η εντύπωση διεύρυνσης του χοληδόχου πόρου ή ενδοπορικής επέκτασής της.
Αδενοκαρκίνωμα φύματος Vater
Περίπτωση ασθενούς με ευμεγέθη ιστίο σωληνολαχνωτής υφής στο φύμα του Vater. Κατά τον υπερηχογραφικό έλεγχο διακρίνεται η διάσπαση της μυικής στοιβάδας και επέκταση του διηθήματος στο πέριξ παρέγχυμα πράγμα που καθιστά την αλλοίωση Τ3 στάδιο.
