Οι ασθενείς με οικογενειακό ιστορικό καρκίνο του παχέος εντέρου δεν προχωρούν επαρκώς την προληπτική κολονοσκόπηση
Σχεδόν οι μισοί από τους ανθρώπους στη Γερμανία που έχουν αυξημένο οικογενειακό κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου δεν εκμεταλλεύονται τις επιλογές έγκαιρης ανίχνευσης προσαρμοσμένες στον κίνδυνο. Αυτό αναφέρουν επιστήμονες από το Γερμανικό Κέντρο Έρευνας για τον Καρκίνο στη Χαϊδελβέργη στο εξειδικευμένο περιοδικό Clinical Gastroenterology and Hepatology ( doi 10.1016 / j.cgh.2019.11.044 ).
Τα άτομα των οποίων οι άμεσοι συγγενείς έχουν καρκίνο του παχέος εντέρου έχουν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου και ως εκ τούτου θα πρέπει να ξεκινήσουν τον προσυμπτωματικό έλεγχο από την ηλικία των 40 ετών. Σύμφωνα με την ομάδα εργασίας του DKFZ στη Γερμανία, αυτό ισχύει για περίπου 1 στα 10 άτομα ηλικίας μεταξύ 40 και 54 ετών.
Για τη μελέτη τους, οι ερευνητές κάλεσαν σε 160.000 άτομα μεταξύ 40 και 54 ετών από τη Στουτγάρδη, το Μόναχο και τη Δρέσδη. Από αυτούς 28.711 έλαβαν μέρος στην έρευνα σχετικά με τον οικογενειακό καρκίνο του παχέος εντέρου και τη συμμετοχή στον προσυμπτωματικό έλεγχο του καρκίνου του παχέος εντέρου.
Το 9,4% των ερωτηθέντων, δηλαδή περίπου ένας στους δέκα, δήλωσε ότι ένας από τους άμεσους συγγενείς τους (γονείς ή παιδιά) είχε καρκίνο του παχέος εντέρου.
Ένα μεγάλο ποσοστό των συμμετεχόντων στη μελέτη με αυξημένο οικογενειακό κίνδυνο γνώριζαν προφανώς τη σημασία της έναρξης της προληπτικής φροντίδας νωρίτερα: περισσότεροι από τους μισούς (54,5%) από αυτούς είχαν ήδη υποβληθεί σε κολονοσκόπηση. Μεταξύ των ερωτηθέντων χωρίς οικογενειακό ιστορικό ήταν μόνο το 1/4.
«Από την αντίθετη άποψη, αυτό σημαίνει επίσης: Σχεδόν τα μισά από τα άτομα με αυξημένο οικογενειακό κίνδυνο δεν εκμεταλλεύονται την ευκαιρία να ξεκινήσουν την προληπτική φροντίδα νωρίτερα», εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης Hermann Brenner από το DKFZ και το Εθνικό Κέντρο για νεοπλατικε΄ς ασθένειες.
Ο Korbinian Weigl, συγγραφέας του έργου, επεσήμανε τον σημαντικό ρόλο των γενικών γιατρών στον προσυμπτωματικό έλεγχο του καρκίνου του παχέος εντέρου. «Το να ρωτάς για περιπτώσεις καρκίνου του παχέος εντέρου σε άμεσους συγγενείς είναι ένας πολύ απλός και ουσιαστικός τρόπος εκτίμησης του προσωπικού κινδύνου», είπε.
Αλέξανδρος Καραγιαννίδης
Γαστρεντερολόγος - Ηπατολόγος
Απόφοιτος ιατρικής σχολής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Μετεκπαιδευθείς στη Γερμανία (EVK Düsseldorf)
κιν: 6937093935 - ιατρείο: 2310233882 |gastrenterologos.net@gmail.com
τελευταίες ενημερώσεις:
Intraductal papillary mucinous neoplasm (IPMN)
Αλλοίωση αγκιστροειδούς απόφυσης παγκρέατος 1,8×1,3cm. πρόκειται για κυστικής υφής μόρφωμα με αρκετά διαφραγμάτια (πολυκυστικό). Συμπαγές στοιχείο με σαφήνεια δεν διακρίνεται.
Γαστρικός δακτύλιος: διάβρωση και διάτρηση
Περίπτωση ασθενούς στον οποίο τοποθετήθηκε προ ετών γαστρικός δακτύλιος για απώλεια βάρους. Ο ασθενής αναφέρει προοδευτικά παλινδρομικά ενοχλήματα με αποβολή μέρους των εμεσμάτων και από τη μύτη.
Ψευδοκύστη παγκρέατος – ενδογαστρική παροχέτευση
Περίπτωση ασθενούς με ιστορικό βαριάς παγκρεατίτιδας στο παρελθόν. Αναφέρεται χειρουργική παροχέτευση παλαιότερης ψευδοκύστης. Στην παρούσα περίπτωση παρακολουθείται γνωστή ψευδοκύστη παγκρέατος στον ελάσσονα επιπλοϊκό θύλακο για αρκετούς μήνες (>18).