Παχυσαρκία σε περιόδους πανδημίας: υψηλός δείκτης μάζας σώματος σε όλες τις κατηγορίες κίνδυνος για COVID-19
τΗ παχυσαρκία είναι ένας παράγοντας κινδύνου για επιπλοκές στις λοιμώξεις SARS-CoV-2 από κάθε άποψη: Ο επιπολασμός του COVID-19 είναι αυξημένος μεταξύ των ατόμων με δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) άνω των 30 kg/m2: Είναι πιο πιθανό να χρειάζονται νοσηλεία, μηχανική υποστήριξη της αναπνοής και εντατική ιατρική περίθαλψη. Ομάδα με επικεφαλής τον Adel Elkbuli στο Πανεπιστήμιο του Μαϊάμι στη Φλόριντα εφιστά τώρα την προσοχή στους ειδικούς κινδύνους και τις επιπλοκές του υψηλού σωματικού βάρους.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ από τον Μάρτιο του 2021, οι συγγραφείς δείχνουν ότι οι ασθενείς με ΔΜΣ ≥ 30 κατά την περίοδο από τον Δεκέμβριο έως τον Μάρτιο αποτελούσαν πάντα την πλειοψηφία των ασθενών σε νοσοκομεία, στους ασθενείς με αερισμό και σε εκείνους που νοσηλεύονταν σε μονάδες εντατικής θεραπείας, αν και στην πραγματικότητα αποτελούσαν λιγότερο από το ήμισυ του συνολικού πληθυσμού της μελέτης.
Αυτοί οι ασθενείς είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αντιμετωπιστούν σε μονάδες εντατικής θεραπείας. Ο αερισμός επηρεάζεται από τη μάζα του κοιλιακού λίπους. Αυτό ισχύει για διασωληνωμένους ασθενείς αλλά και για εκείνους με αερισμό με μάσκα. Η βαρύτερη θωρακική μάζα σώματος απαιτεί υψηλότερες πιέσεις αερισμού με κίνδυνο βαροτραυμάτων όπως πνευμοθώρακα ή κυψελιδικές ρήξεις.
Στην ανάλυσή τους, οι συγγραφείς επισημαίνουν ότι αυτοί οι ασθενείς θα πρέπει να γνωρίζουν ξεκάθαρα τη σημασία του εμβολιασμού κατά του SARS-CoV-2. Επιπλέον, το lockdown αύξησε μόνο τα προβλήματα, όπως έδειξε μια μελέτη σχεδόν 2 εκατομμυρίων ανθρώπων: Μετά από 3 μήνες στο σπίτι, το ⅓ των υπέρβαρων ατόμων μετακινήθηκε στην επόμενη υψηλότερη κατηγορία ΔΜΣ.
Συμπέρασμα:
Οι παχύσαρκοι ασθενείς πρέπει επειγόντως να ενθαρρύνονται να ασκούνται περισσότερο ή να προβαίνουν σε διαιτητική απώλεια βάρους λόγω των υψηλών κλινικών πόρων που χρησιμοποιούν κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Μια μελέτη με σχεδόν 50.000 ενήλικες συμμετέχοντες έδειξε ότι η σωματική δραστηριότητα μείωσε τον κίνδυνο μόλυνσης, τη νοσηλεία στο νοσοκομείο και τη παραμονή στην εντατική θεραπεία.
Αλέξανδρος Καραγιαννίδης
Γαστρεντερολόγος - Ηπατολόγος
Απόφοιτος ιατρικής σχολής Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Μετεκπαιδευθείς στη Γερμανία (EVK Düsseldorf)
κιν: 6937093935 - ιατρείο: 2310233882 |gastrenterologos.net@gmail.com
τελευταίες ενημερώσεις:
Χρόνια παγκρεατίτιδα
Το τμήμα της παγκρεατικής κεφαλής απεικονίστηκε με έντονη ανομοιογένεια και αρκετές εστίες επασβέστωσης. Ο παγκρεατικός πόρος και οι διατεταμένοι παράπλευροι κλάδοι του διακρίνονται στον παγκρεατικό αυχένα και σώμα. Όσο πάγκρεας ελέγχθηκε δεν αναδεικνύει σαφή εικόνα μιτωτικής εξεργασίας. Εικόνα συμβατή με χρόνια παγκρεατίτιδα.
GIST
Ολόκληρος ο γαστρικός αυλός στο σώμα και στο θόλο καταλαμβάνεται από ευμεγέθες πολυποειδές μερικώς εξελκωμένο μόρφωμα. Η προώθηση του ενδοσκοπίου γίνεται κατά μήκος του ελάσσονος τόξου. Ως εκ τούτου το μόρφωμα θα πρέπει να εξορμάται από το μείζον τόξο.
Πλαστική λινίτιδα
Ο χοληδόχος πόρος είναι 0,4εκ στην ενδοπαγκρεατική του μοίρα και 0,6εκ υφηπατικά. Εικόνα (μικρο-)λιθίασης δεν παρατηρείται. Ο παγκρεατικός πόρος είναι λεπτός (έως 0,2εκ) σε όλη του την πορεία. Αμφότεροι οι πόροι καταλήγουν χωρίς αξιόλογη διάταση στο φύμα το οποίο βρίσκεται στο χείλος ικανού μεγέθους 12/ικου εκκολπώματος.
